Тенгиз Габаев Беш намаз зикир

зикр на стихи Кязима Мечиева

Беш намаз
1
Бисмиллях деп башлайыкъ,
Салат-салам айтайыкъ.
Адетде кюнде жетмиш
Биз тобагъа къайтайыкъ.
Биринчиси – бек алгъын
Бисмилляхны окъуюкъ.
Бисмилляхсыз иш этсек –
Ибилисге жол къойдукъ.
Экинчиси – кишини,
Сёгюп, сёзюн этмезге,
Дуниядан жёнгер алмай,
Жолубузгъа кетмезге.
Жёнгерибиз ол болур –
Къуран, келям окъусакъ,
Ибадетде жюрюсек,
Уллу Аллахдан къоркъсакъ.
Ючюнчюсю – кишиге
Зарлыкъ, зорлукъ этмезге, –
Дуниядан жёнгер алмай,
Жолубузгъа кетмезге.
Жёнгерибиз ол болур –
Оразаны биз тутсакъ,
Къыйыныбыз оу болур –
Харам, халал унутсакъ.
Беш намазны къылайыкъ,
Озуп не артха къалмайыкъ,
Ёле туруп, жёнгерге
Ибилисни алмайыкъ.
Бир сагъатны ичиндеди
Ууахтыны келиую,
Сексен минг жыл азапды
Бир намазны тёлеую.
Жетиди жаханимле,
Сегиздиле жаннетле,
Ахыратха айланыгъыз
Хар заман да, юмметле.
Халалдан мал жыйсагъыз,
Хыйсап жууап берирсиз.
Харамдан мал жыйсагъыз,
Ауур азап кёрюрсюз.
Артыкъ хайыр келмейди
Дуния малны кёбюнден,
Жюрюп къалай ётерсиз
Къылдан инчге кёпюрден?
Дуния ючюн талашып,
Хыйла сюрюп кюрешдик.
Андан хайыр чыкъмады,
Аллах айтды, биз эштдик:
«Тилигизни тыйыгъыз,
Жалгъан айтмай, тил этмей,
Нафсыгъызны тыйыгъыз,
Аман жолгъа юйретмей.
Зекят, фитир беригиз,
Жарлылагъа жарагъыз.
Кёкден, жерден эс этип,
Айгъа, Кюннге къарагъыз.
Бир заманда жокъ эдинг,
Туудунг, ёсдюнг, жаш болдунг.
Ёлюрюнге ийнандынг –
Адамладан баш болдунг.
Кече болса, Аллахха
Шукур этип жатыгъыз.
Бек сыйлы файгъамбаргъа
Салат-салам айтыгъыз».
Къуран бла билдирди
Ахыратны халларын,
Уллу Аллах кечиучюдю
Тоба этген къулларын.
Узакъ жолгъа къуралдыкъ –
Азыкъ алмай кетмейик.
Болжалы къысха болур,
Узакъ умут этмейик.
Башыгъызны буругъуз, –
Кёзюнг харам кёргенлей,
Бушууунгдан файда жокъ,
Азырайыл келгенлей.
Жанынгы тартып башлар
Аякъладан, жиликден.
Кёкюрекден, билекден,
Башынгдагъы тюкледен.
Жанар, кюер жюрегинг,
Ананг билмез халынгдан.
Тюк тенгли файда болмаз
Адамынгдан, малынгдан.
Сёлешалмай, сёз эштмей,
Тутмай къалыр санларынг.
Кёзлеринге кёрюнюр
Ахыратны жоллары.
Олсагъат шайтан жетер
Имманынгы алыргъа.
Кесича кяфыр этер, –
Жаханимге салыргъа.
Гитчеликден саныгъыз
Ибадетде алышсын.
Уллу Аллах ийман берсин,
Жан ауалда болушсун.
Кече-кюн да этебиз
Гюнах бла кабахат,
Аллах бизге жиберсин
Расулундан шафагъат.
Татлы жанынг терк жукълар,
Къуруп къалыр санларынг,
Мереслеге чачылыр
Жыйып тургъан малларынг.
Дуниялыкъдан тоймайбыз,
Къарт болсакъ да, сюербиз,
Бир кюн бир, билмей туруп,
Акъ кебинин киербиз.
Акъ кебинни болмайды
Этеклери-женглери.
Къанга юсюнде жууарла
Къарындашы, тенглери.
Санларынгы жууаргъа
Сапын, къумгъан алырла.
Жамауат бла элтип,
Къара жерге салырла.
Жер тюбюнде жатарса,
Дуния жарыкъ кёрмезсе,
Къарт ананг жиляй къалыр,
Артха къайтып келмезсе.
Соруучула келирле,
«Дининг нед?» – деп сорурла.
Жууабын бералмасанг,
Токъмакъ бла урурла.
Оюмсуз тепсемегиз,
Къызла бла уланла:
Тар къабырда къыйнарла
Акъырапла, жилянла.
Жиляй, сарнай къобарла
Бейнамазла къабырдан.
Жаханим акъырапла
Уллу болуп къадырдан.
Гюнахлыла бетлери –
Бир биринден сюйюмсюз,
Къабырладан къобарла,
Къымыжалай, кийимсиз.
Арасатха барырла,
Къырау тартып кёзлери.
Къоркъгъандан чыкъмай къалыр
Факъырланы сёзлери.
Забанийле келирле,
Ассыланы кёрюрле,
От къамичиле бла
Жаханимге сюрюрле.
Кийдирирле юслерине
Къатырандан кёлекле,
Къолларында къамичи, –
Азап этген тилекле.
Къайнар суула къуярла,
Жанар, кюер санлары,
Сексенжыллыкъ азапда
Чыкъмай турур жанлары.
Ассылагъа хазырды
Жаханимни къуюсу, –
Табанындан бир тутса,
Къайнап башлар мыйысы.
Кеч билип сокъураныр,
Бу дуниядан кёчге